De ERK is de extern controleur van de EU. Haar werk is gericht op de financiële verslaglegging van de EU alsmede op de uitvoering van haar begroting en beleid. Zoals andere hoge controle-instanties verricht de ERK drie verschillende soorten controles: financiële, nalevingsgerichte en doelmatigheidscontroles.
Soorten controles
Iedere soort controle kent andere doelstellingen en gaat in op andere vragen. Een afzonderlijke controle kan één soort controle of een combinatie van meerdere soorten controles inhouden.
Financiële controle
Typische controlevragen: Zijn de financiële staten volledig en juist (betrouwbaar)? Geven ze een getrouw beeld van de financiële positie, de resultaten en de kasstromen van het jaar, overeenkomstig de toepasselijke regels betreffende financiële verslaglegging?
Nalevingsgerichte controle
Typische controlevragen: Zijn de ontvangsten- en uitgavenverrichtingen van de EU correct berekend en zijn ze in overeenstemming met de betrokken wettelijke vereisten?
Doelmatigheidscontrole
Typische controlevragen: Zijn de EU-middelen kosteneffectief besteed? Zijn de gebruikte middelen minimaal gehouden (zuinigheid)? Zijn de resultaten met zo min mogelijk middelen bereikt (efficiëntie)? Zijn de uitgaven- of beleidsdoelstellingen bereikt (doeltreffendheid)?
Fasen van het controleproces
De controles van de ERK zijn ingewikkeld en technisch en er zijn aanzienlijke middelen voor nodig. De controleonderwerpen worden gekozen op basis van risico, het algemeen belang en de te verwachten impact; er wordt naar gestreefd de middelen van de ERK optimaal in te zetten. De belangrijkste stappen van het controleproces zijn:
Meerjarige en jaarlijkse programmering: bepaling van de controleprioriteiten op basis van een risico- en beleidsanalyse en de algemene strategische koers van de ERK.
Vooronderzoek: beoordeling van de haalbaarheid van een voorstel voor een controletaak en van de te verwachten impact ervan.
Audit planning memorandum: gedetailleerde beschrijving van de controlestappen om te waarborgen dat het proces efficiënt en doeltreffend is.
Veldwerk voor de controle: verzameling van rechtstreekse controle-informatie, ter plaatse bij de EU-instellingen, agentschappen en gedecentraliseerde organen, nationale overheidsdiensten en andere ontvangers van EU-middelen.
Doornemen van de bevindingen met de gecontroleerde: door het gecontroleerde orgaan de feiten laten controleren en de kwaliteit van de bevindingen laten bevestigen.
Publicatie van het controleverslag: beschrijving van de controlebevindingen, conclusies en aanbevelingen, vergezeld van de antwoorden van de gecontroleerde(n).
Follow-up: na twee à drie jaar nagaan in hoeverre de aanbevelingen zijn opgevolgd.
Controleverslagen
In de controleverslagen van de ERK zijn haar bevindingen, conclusies en aanbevelingen duidelijk en bondig beschreven; ze bevatten ook de antwoorden van de gecontroleerde organen. Ze dragen bij tot de transparantie van het controleproces en spelen een belangrijke rol in de verantwoordingsketen van de EU. Het Europees Parlement en de Raad gebruiken de verslagen van de ERK in het jaarlijkse kwijtingsproces om degenen die verantwoordelijk zijn voor het beheer van de EU-begroting ter verantwoording te roepen.
Bijdragen aan de bestrijding van fraude ten nadele van de EU-begroting
Het Europees Bureau voor fraudebestrijding (OLAF) is verantwoordelijk voor fraudebestrijding in de EU en de bescherming van haar financiële belangen. Overeenkomstig haar Besluit nr. 43-2017 (waarin regelingen voor de samenwerking met OLAF zijn opgenomen) stelt de ERK OLAF op de hoogte van ieder vermoeden van fraude, corruptie of een andere onwettige activiteit waardoor de financiële belangen van de EU worden geschaad. De ERK kan tijdens de controlewerkzaamheden constateren dat er mogelijk sprake is van fraude, of derden kunnen de Rekenkamer hierover informeren.
Gerelateerde links