18/01/2017
Do klęsk żywiołowych może dojść w dowolnej chwili i w dowolnym miejscu. W razie wystąpienia tego rodzaju zdarzenia – bez względu na to, czy jest to katastrofa naturalna czy katastrofa spowodowana działalnością człowieka – reakcja musi być błyskawiczna. Właściwe zarządzanie w sytuacji klęski żywiołowej pozwala ratować życie, a skuteczność reakcji zależy przede wszystkim od sprawnej koordynacji działań poszczególnych służb. Unijny Mechanizm Ochrony Ludności (UCPM) został ustanowiony, by wspierać szybką i skuteczną współpracę operacyjną krajowych służb ochrony ludności. Istotną rolę w poprawie koordynacji ich działań odgrywa Komisja Europejska. Trybunał przeanalizował, czy Komisji udało się – za pośrednictwem mechanizmu UCPM – usprawnić koordynację działań w odpowiedzi na trzy niedawne katastrofy o zasięgu międzynarodowym: powodzie w Bośni i Hercegowinie (2014 r.), wybuch epidemii gorączki krwotocznej Ebola w Afryce Zachodniej (lata 2014–2016) oraz trzęsienie ziemi w Nepalu (2015 r.). Trybunał stwierdził, że od początku 2014 r. Komisja zasadniczo w skuteczny sposób wywiązywała się ze swej roli koordynatora. W sprawozdaniu sformułowano szereg zaleceń mających przyczynić się do lepszego funkcjonowania mechanizmu UCPM w trakcie reagowania na katastrofy.
Sprawozdanie specjalne nr 33/2016: Unijny Mechanizm Ochrony Ludności – koordynacja reagowania na klęski żywiołowe poza terytorium UE była zasadniczo skuteczna
2 MB